سید و سرور محمد نور جاں - جلال الدین رومی
شاعر: جلال الدین رومی
نعت رسول اللہ صل اعلی علیہ و سلم[ترمیم | ماخذ میں ترمیم کریں]
سید و سرور محمد نورِ جاں
بہتر و مہتر شفیع مذنباں
با محمد نور عشق پاک جفت
بہر عشق او را "لولاک" گفت
گر نہ بودے بہر عشق پاک را
کے وجودے دادمے اخلاک را
منتہی در عشق او چوں بود فرد
پس مر او را زانبیا تخصیص کرد
پس کرمہائے الہی بین کہ ما
آمدیم آخر زماں در انتہا
آخرین قرنہا پیش از قرون
در حدیث است آخرون السابقون
تا ہلاک قوم نوح و قوم ہود
عارض رحمت بجان ما نمود
چند بت بشکست احمد در جہاں
تا کہ یا رب کوئے گشتند امتاں
گر نہ بودے کوشش احمد تو ہم
می پرستیدی چو اجدادت صنم
سر زشکر ایں ازاں برتافتی
کز پدر میراث منقش یافتی
گربگوئی شکر ایں رستن بگو
کز بت باطن ہمت برہانداد
چوں بآزادی نبوت ہادی است
مومناں را زانبیاء آزادی است
مگسل از پیغمبر ایام خویش
تکیہ کم کن بر فن و بر کام خویش
مزید دیکھیے[ترمیم | ماخذ میں ترمیم کریں]
امیر خسرو | جلال الدین رومی | سعدی شیرازی |عبدالرحمن جامی | عبدالقادر بیدل | شمس الدین محمد شیرازی | میر درد دہلوی | اسد اللہ خان غالب